Kontrola dostępu to system polegający na instalowaniu odpowiednich urządzeń lub oprogramowania oraz wdrożeniu procedur organizacyjnych, mających na celu identyfikację podmiotu. Kontrola dostępu ma zastosowanie głównie wśród dużych korporacji, których podwładni pracują w biurowcach i kampusach. Niejednokrotnie układy te używa się do zabezpieczenia psamodzielnych lokali, takich jak magazyny czy serwerownie. O wzięciu tej procedury uwierzytelniania świadczy fakt wprowadzenia jej na zabawach masowych, wyciągach narciarskich, a też na odpłatnych parkingach. Kontrola dostępu jest to najlepsze rozwiązanie, przy wszystkich drzwiach instalowany jest czytnik – kontroler który jest zaprogramowany do obsługi wprowadzonych kart, czytnik – kontroler nie jest połączony żadną siecią z pozostałymi czytnikami w budynku ale działa samodzielnie.
Author: Andrew Magill
Source: http://www.flickr.com
Każda operacja wprowadzania lub usunięcia karty do pamięci kontrolera kontroli dostępu wymusza odwiedzin serwisanta lub osoby będącej administratorem systemu, jeżeli w obiekcie jest wiele przejść objętych kontrolą dostępności lub [
Fire TMS] występuje nieprzerwana wymiana osób uprawnionych takie wyjście jest uciążliwe i nie efektywne. Struktury autonomiczne nie umożliwiają też stałego doglądania przejść i np. informowania ile osób i które osoby są w budynku lub (więcejna ten temat-
tu) wybranej strefie niezwykle często kontrolery autonomiczne nie rejestrują w pamięci użycia karty zbliżeniowej więc nie da się odtworzyć z pamięci kto wchodził do wybranych pomieszczeń. U niektórych z rozwiązań jest możliwe ustawienie harmonogramów czasowych dostępu dla każdej z kart osób upełnomocnionych (np. zakaz wejścia w dni wolne). Kontrola dostępu autonomicznego doładowywana jest z zasilacza sieciowego lub akumulatora. Porównaj: .
Montowane są także kontrolery wbudowane w mechanizm klamki (spotykane często w systemach hotelowych). Niewątpliwą zaletą układów autonomicznych (i jedyną) jest fakt, że nie wymagają zrobienia instalacji przewodowej pomiędzy kontrolerami kontroli dostępu a centralą. Kontrola dostępu realizowana jako układ autonomiczny może być traktowana jako elektroniczna wersja typowego klucza mechanicznego. Wszystkie metody identyfikacji wymagają pewnych urządzeń wejściowych (skaner, klawiatura) oraz wykonawczych (rygle, zamki elektroniczne). Korzystnym rozwiązaniem jest podłączenie wszystkich fragmentów systemu w sieć, tworząc oparty na informatyce układ zabezpieczeń.
Karty zbliżeniowe czyli odmiennie karty bezdotykowe to plastikowe karty elektroniczne przypominające wyglądem kartę płatniczą, z wbudowanym niedużym mikroprocesorem, pamięcią i anteną. Odczyt informacji z karty odbywa się bezprzewodowo przez indukcję elektromagnetyczną bez konieczności wsuwania karty do czytnika. Cewka czytnika wzbudza cewkę karty, co zasila układ elektroniczny karty.
Układ ten stosownie moduluje sygnał generowany przez cewkę karty, który jest pobierany przez czytnik i prawidłowo interpretowany. Typowe karty działają na odległość od paru do kilkunastu centymetrów. Istnieją karty z swoim zasilaniem, co zezwala na zwiększenie zasięgu do kilku metrów.
Przeczytaj również: